Zo heel soms
Kom ik helemaal tot leven
Dan wil ik dread locks
En nog een grote tattoo op mijn arm erbij
Dan wil ik op het randje van pornografische poëzie schrijven
Dan wil ik dingen zingen die geen liedjes zijn
Dingen doen die niet echt iets zijn
Dan voel ik me zo tot leven komen
Zo soms heel even
Maar dan komt er weer het ingehoudene
Het ‘omdat dat niet hoort’
En wat gaan ze dan denken
En dan wordt die tattoo terug onder een lange mauw geschoven
De dread locks er maar terug afgeknipt
En blijft het leven stil in een schuifje zitten
Zich afvragend of ‘zoals het hoort’
Wel is zoals het hoort
